همچنین، مراحل پایدارسازی در این تکنیک، به‌سرعت بالاتر و با آسانی بیشتری نسبت به انکراژ قابل انجام است. این موضوع باعث می‌شوند که عملیات گودبرداری با استفاده از سیستم نیلینگ به‌طور کلان و بهینه‌تر اجرا گردد.
اگر در محل اجرای نیلینگ موانع مختلفی مانند تأسیسات شهری و غیره وجود داشته باشد طول عمق گمانه‌ها و شیب آن‌ها نمی‌تواند به صورت آزادانه اجرا شود
در عملیات گودبرداری، عموماً سیستم نیلینگ نیازمند تجهیزات، امکانات و مصالح کمتری نسبت به روش انکراژ است. این ویژگی باعث می‌شود که این سیستم به‌عنوان یک روش باصرفه اقتصادی بالا شناخته شود.
به‌این‌ترتیب این روش به‌تدریج از سازه‌ای موقت به دائمی ارتقا یافت.
اعضای سازه ای عموماً فولادی بوده و مطابق آئین نامه های سازه های فولادی طراحی می گردند.
اگر سطح لغزش از میان نیل‌ها عبور کند باید پایداری نیروهای مقاومی که در نیل‌ها ایجاد شده است نیز محاسبه شود.
پایداری سیستم میخ گذاری شده معمولا توسط یک مدل دو ناحیه‌ای بررسی می‌شود؛ بدین صورت که فرض می‌شود ناحیه‌ای از خاک به طور کامل از ناحیه دیگر جدا شده است.
با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد هر گود و وجود عدم قطعیت ها و تنوع متعدد نیلینگ چیست در:
باید در نظر داشت که این روش نیز مانند بسیاری از تکنیک‌های مختلف، معایبی نیز دارد که در هنگام اجرا باید به‌دقت به آن توجه نمود. برخی از این موارد عبارت‌اند از:
عملیات شیارزنی بر روي زهکش عمقی در نیم دایره فوقانی مقطع آن ضروری هستند.
این ویژگی مثبت به‌عنوان یک جنبه مهم جهت رفت‌وآمد مؤثرتر و بی‌دردسرتر در حین عملیات گودبرداری، بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد.
بیش از سه دهه از اجرای سیستم نیلینگ در عملیات عمرانی می‌گذرد. در این تکنیک، انتخاب دستگاه‌ها و تجهیزات مناسب، بسیار مهم است.
در عملیات گودبرداری و پایدارسازی با استفاده از روش میخکوبی، به هوای فشرده نیاز بوده که وظیفه تأمین آن به عهده کمپرسورها است. موتورهای کمپرسور عمدتاً به شکل دیزل یا برقی عمل کرده و توسط واحد هواساز با استفاده از روش مکش هوا و فشرده‌سازی آن به همراه تأمین فشار، کار می‌کنند.
برای این امر پس از پایان شاتکریت و زمانی که بتن هنوز حالت خمیری دارد، صفحه تکیه‌گاهی فولادی را از میخ رد کرده و کمی فشار می‌دهیم که تا حدودی به درون بتن پاشیده فرو رود.